چه خوب است که این کلمه‌ها
ارث پدری کسی نیست
و با آن‌ها می‌توان
دنیاهای دور دیگری ساخت.
.
می‌توان دست بادبادکی را گرفت وتا روزهای روشن کودکی دوید..
چه خوب است که می‌توان قایقی نوشت و به پشت دریاها رفت..
من سخاوت را از پدرم به ارث برده‌ام می‌توان برای هر آدم شعری نوشت و
نیمه‌شب به خواب‌اش بُرد..
می‌توان آن‌قدر با کلمات بازی کرد تا خواب‌ات ببرد
به خواب آدم‌هایی که با کلمات خوشبخت شده‌اند..
تولدم...