با من نشستن
بد نیست
گل می‌گویم
گل میشنوی
با من ابر،
باران میشود
شب،
فلق
بن بست
راه میشود
خشونت
نرمش
و تو میتوانی انبساط سلول‌های فشرده‌ات را
به من بسپاری
شعبده باز نیستم
اما
دستمال سیاه که به من بدهی
کبوتر سفید
تحویلت می‌دهم
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
مَن اِحساسَم را کُشتَم، پَس لُطفا اِحساس تعارُف نکُنید...!
اطلاعات کاربری
تولدم...لینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی